صدای آب

صدای آب می آید؛
مگر در نهر تنهایی چه می شویند؟
لباس لحظه ها پاک است
 

میان آفتاب هشتم دی ماه،
طنین برف، 

نخهای تماشا، 

چکه های وقت
طروات روی آجرهاست،
روی استخوان روز
چه می خواهی؟
 

بخار فصل گرد واژه های ماست
دهان، گلخانۀ فکر است
 

سفر هایی تو را در کوچه هاشان خواب می بینند
تو را در دریاهای دور، مرغانی به همه تبریک می گویند
چرا مردم نمی دانند که لادن اتفاقی نیست؟
نمی دانند در چشمان دم جنبانک امروز برق آب های شط دیروز است
چرا مردم نمی دانند که در گلهای ناممکن هوا سرد است...